donderdag 3 april 2014

Coen Simon 2


Een stok om mee te denken : de techniek van filosofen

Nieuw Amsterdam 2014, 304 pagina's - € 19,95

Wikipedia: Coen Simon (1972) en zijn Twitteraccount.

Klik hier voor aankondiging op website uitgever

Korte beschrijving
In dit boek biedt Coen Simon zijn keuze aan artikelen van bekende filosofen over nieuwe technieken door de eeuwen heen, telkens voorzien van een korte plaatsbepaling vooraf. Van het schrift en onderwijs bij Plato, waarde bij Karl Marx en het panopticon bij Michel Foucault tot de fonograaf bij René Munnik, de fotografie bij Susan Sontag en de film bij Walter Benjamin. In wezen allemaal voetnoten bij de metafoor van de grot bij Plato. Het doel van deze bloemlezing is niet zozeer het schetsen van de geschiedenis van techniek in de ruime zin van het woord, als het aftasten van de grenzen van het voorstellingsvermogen van de mens: niet (te) pessimistisch en niet (te) optimistisch, maar als bron van verandering. Simon, filosoof, lid van het panel van Filosofie Magazine en winnaar van de Socrates Wisselbeker 2012, stelt dat telkens wanneer een nieuwe techniek wordt ingevoerd, je een ander mens wordt in een nieuwe wereld. Een uitgangspunt dat genoeg stof tot nadenken en gesprek biedt. En vraagt om aanvulling (denk aan Braidotti, De Mul, Ellul, Achterhuis en anderen).

Fragment uit Inleiding in de kunstgrepen van de techniek
En terwijl dit nieuwe amalgaam van hoax en echt de voorstelling van onze wereld fundamenteel aan het transformeren is, roepen bezorgde grotbewoners om het 'uitzetten van pushberichten' en om een 'nationale offline-dag' om weer meer echt in contact te kunnen staan met de medemens.
  Maar het willen uitzetten van pushberichten en de behoefte aan offline-dagen zijn nostalgische stuiptrekkingen van de analoge mens die druk bezig is de digitale techniek in te lijven in zijn kunstmatige natuur. Volgens techniekfilosoof Luciano Floridi heeft de digitale techniek onze kunstmatige natuur inmiddels getransformeerd van cyborg naar zogenaamde inforg - 'verbonden informatieforganismes'.  We zijn allemaal informatieproducerende en - delende schakels in één aaneengesloten infosfeer, waarvan ons gehannes met een iPhone op de bank voor de televisie, ondertussen mailend, twitterend en Wordfeud spelen nog maar het prille voorstadium is. En zodra deze transformatie voltooid is, schrijft Floridi, 'zullen we ons in toenemende mate beroofd, uitgesloten, gehandicapt of arm voelen en zelfs verlamming en psychologisch trauma ervaren, wanneer we van de infosfeer losgekoppeld zijn, zoals een vis op het droge. Op een dag zullen we het inforg zo natuurlijk vinden, dat elke onderbreking van de normale informatiestroom ons ziek zal maken.
  Degene die deze 'nieuwe' mensen dan komt vertellen dat hun onlinewereld slechts schijn is en dat offline een beter leven is, zouden ze 'doden als ze hem op een of andere manier in handen zouden krijgen'.  (pagina 20-21)

Terug naar Overzicht alle titels

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen