EPO 2018, 184 pagina's -- € 19,90
Wikipedia: Jean-Pascal van Ypersele (1957)
Korte beschrijving
Dit boek bevat een dialoog tussen Thierry Libaert en de Belgische klimaat-wetenschapper Jean-Pascal van Ypersele over zijn betrokkenheid bij het klimaatvraagstuk. Het is niet alleen een portret van deze klimaatpelgrim, maar geeft ook een kijkje in de keuken van de wereldorganisatie IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change). De hoogleraar klimatologie, milieuwetenschapper en prominent figuur binnen het IPCC baseert zijn antwoorden op wetenschappelijke rapporten. Hij geeft een helder beeld van hoe wetenschappers hun boodschappen doorgeven aan politici en wat daar vervolgens al dan niet mee gebeurt. De tekst is redelijk helder, al vermoeit de gekozen interviewvorm. De inhoud is een bijgewerkte versie van de eerste, Franstalige editie uit 2015. Geschikt voor een breed publiek, dat worstelt met de vraag hoe de wereld zich in de toekomst moet voeden. Met noten.
Tekst op website uitgever
Zijn overgrootvader was advocaat van priester Daens en zijn nonkel kabinetschef van koning Boudewijn en koning Albert II. Zelf koos hij een heel ander pad: Jean-Pascal van Ypersele is de belangrijkste klimaatwetenschapper van België. In 2015 schopte hij het zelfs ei zo na tot grote baas van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC), de organisatie van de Verenigde Naties die de risico’s van de klimaatverandering evalueert.
In dit boek vertelt van Ypersele over het hoe en waarom van zijn engagement. Maar hij biedt ook een blik achter de schermen van de grote internationale conferenties waar hij al decennia kind aan huis is, strooit kwistig met anekdotes, en beantwoordt de vragen die ertoe doen, gaande van ‘Wat is nu echt de staat van het klimaat?’ tot ‘Hoe kunnen we de transitie inzetten?’.
Jean-Pascal van Ypersele staat bekend als de klimaatprofessor die er een sport van maakt zo helder en toegankelijk mogelijk te communiceren over de klimaatontwrichting. Dat bewijst hij ook in zijn eerste boek voor een breed publiek.
Fragment uit 10. De transitie versnellen
'Het inperken van de broeikasuitstoot is helemaal geen terugkeer naar het stenen tijdperk. Integendeel, het is het uitvinden van een nieuwe manier van leven, van een beter leven, door rekening te houden met wat ons milieu aankan en met de noodzaak aan onze kinderen en kleinkinderen een bewoonbare planeet na te laten. Dromen of meewerken aan die overgang naar een "koolstofarme" economie waarbij de sociale en milieuaspecten evenzeer aan bod komen als economische overwegingen, kan zeer stimulerend werken. Het is niet aan het IPCC om een voorkeur uit te spreken voor één of andere weg om de broeikasuitstoot te doen dalen. Maar ik geef u op een blaadje: het IPCC heeft de literatuur ter zake uitvoerig bestudeerd en heeft dus kennis van een waaier van initiatieven die al operationeel zijn en een rechtvaardige overgang tot stand brengen naar zo'n economie en naar een samenleving met meer eerbied voor het klimaat, het milieu en het "goede leven". De manier waarop de productie van rijkdom in cijfers wordt omgezet - het fameuze bruto binnenlands product (bbp) - is onderwerp van discussie in kringen van economen: het bbp wordt niet langer gezien als de enige relevante maatstaf om de welvaart van de bevolking te meten. Het is nu mogelijk ontwikkelingswegen te volgen of ten minste te benaderen die in het Engels 'climate resilient pathways' worden genoemd of ontwikkelingstrajecten die tegelijk veerkrachti zijn inzake de klimaatveranderingen en in stata zijn te voldoen aan de elementaire behoeftes van de - over afzienbare tijd - 10 miljard aardbewoners. Het aanleggen van die paden vereist een groot aantal instrumenten en aanvullende benaderingen zoals de bewustwording van de klimaatrisico's, het in toom houden van die risico's door de uitstootvermindering en door de aanpassing en de integratie van die ontwikkelingen in een bredere context van duurzame ontwikkeling. Het vraagt eveneens aangepaste bestuursstructuren, waarin verschillende machtsniveaus elkaar aanvullen om die transitie te ontwerpen, in praktijk te brengen en te versnellen. Zo is het bijvoorbeeld essentieel dat je meer en meer betaalt, als je de atmosfeer als een vuilnisbak beschouwt. Deze transitie is nodig om de toekomst te garanderen en om het heden te verbeteren, vooral voor de armsten.' (pagina 191-192)
Youtube - SDEWES 2017 - Prof. Jean Pascal van Ypersele: The Challenge of Climate Change: Also an Opportunity (oktober 2017)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen