donderdag 1 maart 2018

Marli Huijer 3


Beminnen : Nieuw Licht op de seksuele vrijheid

Ambo Anthos 2018, 112 pagina's -  € 10,--

Wikipedia: Marli Huijer (1955) en website

Korte beschrijving
Op verzoek van de redactie van de reeks 'Nieuw licht' bekijkt en becommentarieert de schrijfster vanuit de situatie van nu het boek van Foucault: 'De wil tot weten', het eerste deel van 'Geschiedenis van de seksualiteit'. En zij filosofeert daarop verder over seksualiteit en seksuele vrijheid in deze tijd. Zij ziet dat de kijk op seksualiteit doorgeschoten is; wat mag dat moet nu. Zij vraagt zich af hoe seksualiteit zich verhoud tot 'samen' willen zijn. Seksualiteit wordt ingezet ofwel misbruikt als beschermingscriterium en om immigratie uit moslimlanden tegen te gaan. Zij constateert ook dat het gehamer op seksualiteit meer eenzaamheid tot stand brengt. Zij pleit uiteindelijk voor hetgeen Foucault ook beoogde, dat we in een wereld vol verleidingen en prikkels zoeken hoe we op een goede manier gebruik kunnen maken van wat ons plezier verschaft. Met een deel uit het boek van Foucault. Met een lijst van geraadpleegde literatuur en websites. Het taalgebruik is niet eenvoudig. De schrijfster is hoogleraar publieksfilosofie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Zij publiceerde al meerdere boeken. Pocketuigave; normale druk.

Tekst op website uitgever
Filosoof Marli Huijer bestudeert in Beminnen de ideologie van de seksuele vrijheid. Hebben we sinds de revolutie van de jaren zestig werkelijk aan vrijheid gewonnen? Onophoudelijk vertellen we of we homo, hetero, poly-amoureus, happy single of monogaam zijn. Mensen en culturen die er anders over denken, willen we bekeren tot onze vrijheid. Aandacht voor hoe we beminnen en of we er wel van genieten, is er nauwelijks.

De Franse denker Michel Foucault vond dat het accentueren van de seksuele gerichtheid de vrijheid niet vergroot, maar juist beperkt. Filosoof Marli Huijer herleest zijn Geschiedenis van de seksualiteit en vraagt zich af hoe te beminnen zonder je in een identiteit vast te leggen.

In Beminnen pleit Marli Huijer voor een nieuwe seksuele revolutie.

Fragment uit 11
Het is een somber beeld dat oprijst uit deze foucaultiaanse analyse. Ontsnapping aan de economische en politieke mechanismen van het samenspel tussen macht, weten en lust lijkt haast onmogelijk. Tenzij we het gebod om over de seks te spreken vanaf nu naast ons neer zouden leggen en de liefde weer gewoon doen, zonder er bekentenissen over af te leggen. En dan rijst toch weer de vraag: hoe doe je dat zonder in te boeten op de seksuele vrijheid?
  In 1979 bezocht ik in het oude Huis van Bewaring aan het Kleine-Gartmanplantsoen in Amsterdam een festival voor potten en flikkers. Er zal al langer ene oorwurm in mijn hoofd:

Lesbian lesbian, any woman can be a lesbian

Het komt uit een liedje van Alix Dobkin, dat op veel vrouwenfeesten werd gedraaid. Zou het kloppen, vroeg ik me af, kan iedere vrouw lesbisch zijn? In de tuin van het complex raakte ik in gesprek met Fabiola, die in die jaren als levend kunstwerk door de stad liep. Wat dacht hij ervan, kon iedereen homoseksueel zijn?
  'Waarom zouden mensen iets moeten zijn?' vroeg hij. 'Een kunstwerk laat zich niet in hokjes stoppen. Het is de kunst níets te zijn.'
  Steeds als ik Fabiola nadien door de stad zag lopen, dacht ik aan zijn woorden. Je hoefde niets te zijn, je hoefde je niet uit te spreken. Je was vrijer als het lukte niet iets te zijn.
  Ik begreep heus wel dat de woorden als 'vrouwen' en 'homoseksuelen' nodig waren om discriminatie of geweld aan te kaarten. Maar uit die woorden zijn geen richtlijnen af te leiden voor hoe je op een goede manier kunt liefhebben. Als je precies moet weten dat je seksueel bent en hoe je er dus hoort te gedragen, blijft er weinig vrijheid over om het zelf uit te vinden en uit te proberen.
  Juist de vrijheid om het op een eigen, andere of nieuwe manier te doen, om ene verschil te maken, was het soort vrijheid waarnaar vrouwen- en homobewegingen in de jaren zestig en zeventig streefden.
  En juist die vrijheid is nu in het geding. Identiteiten zijn een gareel geworden. Het zijn de touwen die het trekdier ertoe verleiden precies te doen wat er van hem of haar wordt verwacht. Zodra we ons uitspreken over wat we seksueel zijn of doen worden we onderworpen aan commerciële belangen en aan normen die ons in het gareel houden. (pagina 53-55)



Andere boeken van Marli Huijer: Ritme : op zoek naar een terugkerende tijd (2011) en Discipline : overleven in overvloed (2013).

Startpagina Nieuw Licht

Terug naar Overzicht alle titels

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen